Back To The Primitive

This post is intented for all that want to follow my journey to Perú through my thoughts in this blog but can't do it because they don't understand basque. I'm gonna do it in english, not spanish, it's time for my basque friends that don't feel confortable reading in basque to start learnign it, it's up to you if you preffer to do it in english. Well and this one goes specially for Beeda, that's my birthday present for you :-)

Well, I arrived to Piura (capital city of the region of the same name in the north of Perú) on 11th July and I was there for two days where I could meet people from the ornganización called CIPCA that was suporting the proyect I was suposed to be involved. Then after a 7 hours journey by car through almost intrasitable ways I arrived to Pacaipampa, my home for the next three months, a small town of about 1000 people in the mountains, declared a extreme poberty zone.

The first days were quite dificult to manage, I didn't know anybody and I wasn't sure about what to do. Hopefuly the people from the town hall was very amicable and I did friends very quickly. Then my work in here was somehow decided (because you can't never be sure about anything here), I'm intended to analyze the organization, internal relations and work of differentes areas of the town council. Then they asked me to develop a program to track all the documents that are created here. Finally I will scape to the landside form time to time so follow the proyects that are going on and encourage the inhabitants to continue working hard.

I knew already that I was coming to a place with lack of many conforts I'm used to and that's were I am, it seems I've travelled 100 yeras in time. But in the other hand the views here are espectacular, the weather is always sunny and is a perfect place to get in touch with another culture from wich I can learn many things. There is available a web page with my pictures on it in case you want to check them, the link is in a post somewhere bellow this one.

Now I'm back in Piura, this time the trip was horrible, I almost puked, now I'm OK but it's been 3-4 days that my stomach is a bit naughty.

That's all for now. I promise that it won't be my last post in english.

.. eta gehiago

Ya martxa hartu dudaean ez naiz ba geldituko ezta?

Larunbatean berriz ere oinez ibiltzea tokatu zitzaidan, herritik ordubetera goian dagoen auzo batetara iritsi eta bertakoekin hitzegiteko han gauztuko diren pare bat proiekturen inguruan. Honekin amaitzean futbolean aritu nintzen bertakoekin baina klaro, pentsa mendi puntan geundela asi que jolasten genueneko 4 minutuko 2 itxaroen pasatzen genuen maldan bera eroritako baloia jasoko zuenaren zain. Herrira bueltatzean festa zegoen plazan, hasieran ondo ibili nintzen baina betiko moduan jendeak behar baino gehaigo edateari ekin zion eta horrekin batera lehen bronkak. Egoera hartan gelara bueltatzekotan ere egon nintzen baina azkenean geratzea erabaki nuen nolabait herriko dinamikan pixkanaka murgiltzen segi nezan. Festak dean den laister izan zeun amaiera, gizon bati garagardo botika buruan puskatu eta odolka hasi zenean, atsaldeko 5ak izango ziren baina han ez zer orden pixakt jarriko zuen inor azaldu.

Hurrengo egunean herria eta herritarrak ezagutzeko lanean jarraitu nuen, nahiko egoera inkomodoa da jendeak disimulurik gabe begiratu eta marmarka ekiten diotenean baina zer egingo zaio, nik agurtu egiten ditu horrela denborarekin haiek ere ni ikustera ohitu daitezen. Atsaldean Volley partida jolastera gonbidatu ninduten (Perun afizio handia dago, ia futbola baino gehaigo) eta nire harridurarako nahiko ondo moldatu nintzen, aunque aitortu beharra daukat aurkari gehienak ni biano metro erdi gutxiago neurtzen zuten nexkak zirela. Por cierto uste dut oraindik honi buruzko komentariorik ez dudala egin baina hemengo emakumeak ejem ... polit askoak dira :-)

Ta beno, azken bi egun hauetan ez dago ezer berezirik kontatzeko, lanean jardun dut ordenagailuan.

(titulu faltan)

Oraingo honetan egoera oso bestelakoa da egunetik egunera gustorago nabil eta uste dut argi islatuko dela sentsazio baikor hau datozen errenkadetan.

Orain astebete juxtu Lagunas-en izan nintzen, goizeko 4tan jeiki eta hiru orduko bidaia neketsuaren ostean el Ojo de la Laguna delakoari so egiten nebilen (argazkia igoa daukat). Ilunpetan gosaldu ostean beste ordubetez bide maldatsu batetik oinez egin eta orain arte egon naizen lekurik hurunenera iritsi nintzen. Han bertako eskolako ikasleek ongi etorria egin ziguten, kuriosoa egiten zizkidaten galderak euskaraz hitzegin niezaien, de hecho gaztetxo batek euskal izenak esateko eskatu zidan inoiz aurrik izanez gero (eta hemen goiz izaten dituzte) jartzeko asi que ez arritu sekula zuen izen bereko Peruarik ezgutzen baduzue. Tallera ondo prestatua generaman baina beldur pixkat ere banuen, bilera bertako Rondak konbokatu baitzuen eta hauek badakizue, zeozer gustoko ez dutenean jipoitzeko ohitura dute. Azkenean dena ondo atera zen eta nik eginiko 15 minutuko hitzaldiarekin kontentu geratu ziren.

Hurrengo egunean azkenez nire ONGko ordeazkaria den Wilmer Pacaipampara gerturatu zen, azkenik norbait nire euskarri izateko. Oraindik hotelean nenbilela eta ni hartuko ninduen familia baten bila ibili ginen baina ez genuen zorterik izan, baina ordea nik egin beharreko lana definitzerako garaian, udaletxeko gerentearekin bildu ostea de garbi geratu zen. Batetik udaleko eguneroko lanerako baliagarriak izan daitezkeen programa batzuk egingo ditut (adb: registro zibila oraindik informatizatu gabe dute) eta horretan nabilela bertako langileekin hitzeginaz udal gestioko nolabaiteko diagnostiko bat beteko dut proposamen batzuekin batera. Bstetik Wilmer hemen denetan udalak hainabt lekutan martxan dituen proiektuak ikuskatzera joango naiz berarekin, bertakoekin hitzegin eta gero informe batzuk osatzeko. Ondo. Gauean udaleko langile baten urtebetetzeak zirela eta festan elakrtu ginen 12bat lagun eta horren emaitza duzue aurreko bideoa.

Ostegunena lanerako tokia jarri zidaten, interneteko konexodun ordebagailua eta guzti dut nahi eta lanerako giro aproposena ez den (euren dni egitera datozen jendez gainezka egoten da ofizina). Atsaldean Curilcas-era habiatu ginen bertakoei nolabait gure haserrea erakustera. Kañaberetatik azukrea ateratzeko panela bat eraikitzen dabiltza han baina berau erabiliko duten nekazariek apenas parte hartzen duten obretan eta hori ezin da hala izan, oraingoan ere nik hitzegin beharra izan nuen dene aurrean, ohitu beharko dudala uste dut horrelako egoeretara.

Ostiraletik apenas dago ezer kontatzeko, ofizinan lanean ibili nintzen eta Wilmerrekin pare bat bileretan parte hartu nuen. Jakin dezazuen nolakoa den hemengo puntualtasuna eta konpromiso falta honakoa: 13:30tako bilera 14:00, 16:00takoa ordu t'erdi itxaroten egon ondoren ezeztatua eta 19:00takoa 19:30. Badirudi norbait animatu dela ni bere etxean hartzera (oraindik hitzegin beharra dukatu ordaindu beharreko etb) baina hilaren 30etik aurrera izan beharko dela asi que bitartean hotelean.